درک دانشجویان پرستاری از کارآموزی در عرصه پرستاری بهداشت جامعه: یک مطالعه کیفی

چکیده مقدمه: آموزش بالینی پرستاری بهداشت جامعه یکی از بخش های اصلی آموزش پرستاری در ایران محسوب می گردد. لیکن تا کنون فرایند ارزشیابی برنامه آموزش بالینی پرستاری بهداشت جامعه کمتر مورد بررسی علمی قرار گرفته است. از این رو این مطالعه به بررسی ادراکات دانشجویان پرستاری از شیوه ارائه کارآموزی در عرصه بهداشت جامعه پرداخته است. روش ها: پژوهش حاضر، یک مطالعه کیفی می باشد که با مشارکت 19 نفر از دانشجویان کارشناسی پرستاری انجام شد. داده ها از طریق مصاحبه باز جمع آوری و با استفاده از روش تحلیل محتوا مطابق با رویکرد قراردادی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: داده های تحقیق در 2 طبقه جنبه های مطلوب یادگیری دانشجو و جنبه های بازدارنده یادگیری در کارآموزی در عرصه پرستاری بهداشت جامعه قرار گرفت. مشارکت کنندگان شرایط ویژه و منحصر به فرد این کارآموزی را بستری مناسب برای رشد شخصی دانشجو، کاربرد آموخته ها در موقعیت های زمانی و مکانی دیگر، یادگیری عمیق، یادگیری از منابع انسانی متعدد و مهارت آموزش به مددجو معرفی کردند. ناکارآمدی مربیان بالینی، ناکارآمدی مدیریت اجرای کارآموزی، و گسست تئوری- عمل به عنوان جنبه های بازدارنده یادگیری توسط مشارکت کنندگان بیان شد. نتیجه گیری: آموزش بالینی دانشجویان پرستاری علاوه بر ایجاد یادگیری فعال و رشد فردی و حرفه ای دانشجو، باید متناسب با نیاز جامعه باشد. مشارکت کنندگان در این مطالعه به مواردی اشاره کردند که برنامه ریزان آموزش پرستاری و برنامه ریزان کارآموزی در دانشکده و مربیان برای بهبود کیفیت ارائه کارآموزی در عرصه بهداشت جامعه می توانند آنها را مورد توجه قرار دهند.